Czym jest hiragana? 0
Czym jest hiragana?

Język japoński posługuje się dość zawiłym systemem pisma – sinogramami kanji oraz dwoma sylabariuszami, czyli hiraganą i katakaną, ah i do tego dochodzi ro-maji. Z początku przyswojenie wszystkiego może się wydawać trudnym zadaniem. Sam fakt istnienia trzech elementów tak różnych od naszego alfabetu często odrzuca wielu zaczynających naukę japońskiego. „Nie dość, że to trudny język azjatycki, to jeszcze ma tak skomplikowane pismo!” – powie niemal każdy niewtajemniczony. Czy rzeczywiście umiejętność posługiwania się nim to coś leżącego poza naszym zasięgiem? 

Systematyczność w połączeniu z rozsądnym dawkowaniem wiedzy (nikt przecież nie każe się uczyć wszystkiego naraz) potrafi dać wspaniałe rezultaty, tak jest i w tym przypadku. Przyjrzyjmy się więc bliżej hiraganie. Co warto wiedzieć na początek? 

Z czego składa się hiragana? 

Japońskie alfabety fonetyczne często określa się jako sylabariusze. W odróżnieniu od np. alfabetu łacińskiego poszczególne znaki nie służą wyrażeniu osobnej głoski, gdyż japońskim odpowiednikiem takiego elementu składowego są sylaby. Osoby pragnące nauczyć się hiragany natkną się z pewnością na różne tabele, mające ułatwić przyswajanie znaków. Tworzy się je według określonego systemu – osobno występują jedynie samogłoski, podawane najczęściej w kolejności a, i, u, e, o oraz spółgłoska n, reszta zgłosek powstaje przez dodanie spółgłoski przed samogłoskę.

Nie wszystkie spółgłoski alfabetu łacińskiego zbudują znak. Te występujące w hiraganie to: k, s, t, n, h, m, r, w łączące się jedynie z a i o oraz wyjątkowo samogłoska y, tworząca znak z a, u i o. Ponadto istnieją dwa rodzaje udźwięcznień, dodawane do już istniejących sylab. Jeśli potrzeba dźwięków g, z, d, b, posłużymy się symbolem zwanym dakuten (゛ ), dopisywanym kolejno do sylab z k, s, t, h w prawym górnym indeksie hiragany. Aby stworzyć pięć znaków ze spółgłoską p, należy dodać symbol handakuten (゜) do pięciu sylab z h. Liczba zgłosek do przyswojenia nie jest więc tak duża, jak mogłoby się wydawać – do budowania bardziej złożonych dźwięków wystarczy nam 46 znaków. 

Jak powstała hiragana? 

Historia zna mnóstwo przypadków przyswajania chińskich zdobyczy kulturalnych przez Japończyków, także system piśmienniczy nie jest tu wyjątkiem. Ideogramy chińskie używane były początkowo do zapisu języka japońskiego tylko fonetycznie, według odpowiednio brzmiących odczytań i bez względu na ich znaczenie. Taki system zapisu nosi nazwę man’yōgana, a teksty stworzone przy jego użyciu to kanbun. Man’yogana została po raz pierwszy użyta przy zapisie antologii wierszy „Man’yoshu” z VIII wieku, stąd też jej nazwa. Przyjmowało się wówczas, że chiński jest językiem uczonych, a więc mężczyzn, wykształconych ludzi nauki, sztuki, polityki czy innych dziedzin. Kobietom niemającym dostępu do nauki pozostał czysty język japoński. Następne kilkaset lat obfitowało w kobiecą literaturę, te jednak nie przyswoiwszy chińskich znaków przekształciły je w prostszą formę, tworząc w ten sposób swój własny fonetyczny system pisma, zwany onnade. Z czasem jego użycie nieco się rozpowszechniło i weszło do obiegu także w tekstach pisanych przez mężczyzn. Ostateczną formę hiragana przybrała na przełomie XIX i XX wieku, wraz z licznymi wówczas przemianami w języku japońskim. 

Kiedy używamy hiragany? 

Gdy trzeba zapisać część zdania nie dającą się wyrazić ideogramem kanji, z pomocą przychodzi hiragana. Najczęściej będą to elementy gramatyczne, np. liczne partykuły czy sufiksy dodawane do trzonu odmienianego wyrazu. W tekstach czasem mogą pojawić się mniej powszechne kanji. Wtedy na dole strony pojawia się ono z górnym podpisem w hiraganie, informującym o jego odczytaniu. W sytuacji, kiedy zwyczajnie nie pamiętamy jakiegoś sinogramu lub gdy mamy do czynienia ze słowem niegdyś pisanym w kanji, które już wyszło z powszechnego użycia, również możemy skorzystać z tego sylabariusza i zapisać je fonetycznie. Znaki dodawane do rdzenia wyrazu nazywamy okurigana, a podpisy nad nieznanym kanji to furigana. 

Jak używamy hiragany? 

Na początku nauki oprócz przyswojenia znaczków musisz także poznać zasady ich użycia, czasem wyjątki w czytaniu. Po poznaniu teorii dotyczącej hiragany, tego jak jest zbudowana i do czego ją wykorzystać, pozostała już tylko praktyka. Ćwiczenia pisania, tabele z sylabariuszem, które znajdziesz w ebooku 'Hiragana od podstaw'. Podejmujesz wyzwanie?

Współautorką tekstu jest Miranda Wołodkiewicz, praktykantka WordPassion.

Komentarze do wpisu (0)

do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl